نیروانا

O captain!my captain! Our fearful trip is done

,The ship has weathered every rack, the prize we sought is won

,The port is near ,the bell I hear , the people all exulting

;While follow eyes the steady keel , the vessel grim and daring

                         But O heart !heart! heart   

                                                                             O the bleeding drops of red       

          Where on the deck my captain lies            

                                ... Fallen cold and dead                     

ای ناخدا ! ناخدای من!

سفر پر خطرمان پایان یافت . آنچه خواستیم فتح کردیم.

بندر نزدیک است .صدای ناقوس ها به گوش می رسد .مردم شادی می کنند و

در مقابل چشم های منتطرشان کشتی سخت و با شهامت به پیش می آید

لیکن

ای قلب ! قلب! قلب.

قطره های سرخ ...

و ناخدای من بر عرشه آرمیده

باجسم سرد و بی روحش...

ای ناخدا ! ناخدای من!

برخیز و صدای ناقوس ها را بشنو

برخیز !پرچمها برای تو بالا می روند

شیپور ها برای تو می زنند

این حلقه های گل برای توست ...

بخاطر تو فریاد می کشند و بی تابی می کنند

...

ناخدای من پاسخ نمی دهد و لبهای خاموش و پریده رنگش...

...

کشتی قاتحانه پهلو می گیرد

ساحل در غوغا

ناقوس ها در فریاد

و من با گام های سوگوارم بر عرشه ای که

ناخدایم بر آن آرمیده...

                                                                         "walt whitman"